بیانیه حزب کارگزاران سازندگی ایران-خراسان رضوی در خصوص اخراج و قطع همکاری با اساتید دانشگاه
 

در مدت اخیر نام ده‌ها استاد دانشگاه به فهرست ممنوع‌الورودها، ممنوع‌التدریس‌ها، اخراجی‌ها و بازنشسته‌های اجباری دانشگاه¬های کشور افزوده شده و در این میان دانشگاه فردوسی مشهد نه تنها مستثنی نیست بلکه متاسفانه پیشرو محسوب می‌شود. بر مبنای گزارش‌های دریافت شده، تنها در طول یکسال گذشته، دست کم 5 عضو هیأت علمی این دانشگاه اخراج، بیش از 20 استاد مدعو ممنوع از تدریس، چند تن بازنشسته اجباری و شمار کثیری نیز به سبب فعالیت‌های‌شان در راستای حراست از امنیت حریم دانشگاه در برابر دست‌اندازی نهادهای بیرونی، توبیخ شده‌اند.

شهریور سال گذشته بود که رئیس دولت سیزدهم درباره این روند در دانشگاه‌های کشور گفته بود: «اگر افراد معدودی خواستند نظم دانشگاه را برهم بزنند خود دانشگاه باید مقابله کند». گویی اکنون همین خط در دانشگاه‌های کشور دنبال می‌شود و در این میان دانشگاه فردوسی مشهد در نظر دارد تا گوی سبقت را از رقبای خود برباید! عدم اطلاع دقیق از تعداد اساتید دانشگاه فردوسی مشهد که مشمول «انتقام سخت» نهادهای نظارتی و امنیتی از پیکر نیمه¬جان دانشگاه شده‌اند، خود حاکی از آن است که تهدید و ارعاب در چنان سطحی در جریان است که برخی از این چهره‌ها، سکوت و انزوا را به اطلاع‌رسانی دقیق همگانی ارجح دانسته‌اند.

اما تنها چند نمونه از اساتید معدودی که لب به سخن گشوده و آنچه بر آن‌ها رفته را فاش کرده‌اند، گزارش آنها خبر از تسویه حساب‌های سیاسی با چهره‌های علمی منتقد وضع موجود و تلاش مستمر برای تسخیر «آزادی آکادمیک» و سیطره بر نهاد دانشگاه می‌دهد.

عزم جدی در راستای سیاست «خالص‌سازی»، در تمامی ارکان قدرت در جریان است و در این میان نهاد دانشگاه نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. کودتای نهادهای نظارتی و امنیتی بیرونی علیه دانشگاه و نظام علم، نتیجه‌ای جز سلب مشروعیت از این نهاد نخواهد داشت و از آن پس، سازوکار مدیریت در نظام علم و دانشگاه نیز جز با اعمال زور عریان و خشونت امکان‎پذیر نخواهد بود.

حزب کارگزاران سازندگی ایران- خراسان رضوی، ضمن محکوم نمودن این اقدامات، هشدار می‌دهداستمرار این روند نامبارک، موجب نابودی استقلال علمی، تفکر انتقادی، خلاقیت اصیل و گسترش خودسانسوری می‌شود و راه را برای ظهور میان‌مایگان و جاه‌طلبان می‌گشاید و در نتیجه آن، با اثرگذاری بر کیفیت علمی ساختارهای اجرایی کشور، نه ثبات و امنیت بیشتر که دامن زدن بر بحران‌ها و افزایش نارضایتی و خشم عمومی نسبت به مدیران عالی و منطقه‌ای را به دنبال خواهد داشت.

حزب کارگزاران سازندگی ایران- خراسان رضوی
۱۴ دی ماه  ۱۴۰۲