ترمیم جامعه

یادداشت نوید حسینیون، عضو شورای استان خراسان رضوی حزب کارگزاران سازندگی ایران در روزنامه سازندگی

فرانسه بار دیگر درگیر اعتراضات سراسری شده است، اعتراضات در پاریس و شهرهای فرانسه با توجه به روحیه مردم این کشور مساله جدید و تازه‌ای نیست کمااینکه راهپیمایی‌های اعتراضی جلیلقه‌زردها طی سال‌های گذشته، چالش بزرگ دولت فرانسه بود و درگیری‌های آن در شهرهای مختلف به صورت گسترده در ایران پوشش داده می‌شد. موضوع این یادداشت اما ابعاد بحران پاریس نیست بلکه نحوه و نگاه جریانات سیاسی در ایران به اعتراضات فرانسه با نمونه مشابه آن در کشورهای دیگر است. طی چند سال گذشته به خصوص از سال ۱۳۹۶ که اعتراضات در ایران شکل و نمای متفاوت معیشتی - سیاسی به خود گرفته است، عده‌ای در کشور شیوه برخورد با معترضان را با دیگر کشورها مقایسه و نمونه‌برداری می‌کنند و با توجه به عملکرد کشورها به خصوص کشورهای اروپایی، سعی در موجه نشان دادن هر نوع برخورد با هر روشی با شهروندان در داخل دارند. علت و دلیل شروع اعتراضات در کشورهای مختلف متفاوت است، شکل و نوع اعتراضات نیز متغیر و متفاوت است اما چیزی که در این سال‌ها در تمام کشورها و حتی ایران مشابه است، خارج شدن مرجعیت اعتراضات از دست احزاب و گروه‌های سیاسی و به دست گرفتن مرجعیت سیال و بدون شکل در شبکه‌های مجازی است. در واقع مثل نمونه مشابه در ایران، معترضین همدیگر را در فضای مجازی پیدا می‌کنند، مشورت می‌کنند و اعتراض می‌کنند. در فرانسه هم مانند ایران سیاستمداران بازی‌های رایانه‌ای، فضای مجازی را مسبب تنش و نوع خشن اعتراضات می‌دانند. در فرانسه هم مانند ایران فضای مجازی محدود شد، در فرانسه هم مانند ایران پلیس به صورت گسترده در خیابان‌ها حضور دارد و برخوردها به صورت چکشی و خشن ادامه دارد! این مثال‌ها یا موارد مشابه باعث شده تا موافقین داخلی برخورد با معترضین با مشابه‌سازی هر گونه برخورد در رسانه‌ها و فضای مجازی با جوسازی و فرافکنی سعی در موجه نشان دادن و کارآمدی تعطیلی فضای مجازی تا برخورد خیابانی بشوند. نکته مغفول در دلایل و مستندات موافقین تاریخچه قبل و بعد این اتفاقات است. در این کشورها در حالت عادی نه تنها اینترنت محدود نیست بلکه بهترین خدمات را به شهروندان ارائه می‌دهد، در طول اعتراضات خبرنگاران و رسانه محدود نمی‌شوند، برای اعتمادسازی به شهروندان به صورت مستقل و آزاد در تمام عرصه‌ها حضور دارند و برای پوشش اعتراضات بازخواست و مواخذه نمی‌شوند، نیروی پلیس به صورت شفاف و مشخص در عرصه وجود دارد و با انواع پوشش‌ها به صورت لباس شخصی و... کسی در میدان نیست و نیرویی تحت عنوان لباس شخصی میدان را مدیریت نمی‌کند و در این بین پلیس‌نماها فرصت جولان نمی‌یابند! ریشه اعتراضات فرانسه هر چه که باشد، روند دادرسی و فرآیند برگشت اعتماد به جامعه به سرعت صورت می‌گیرد، معترضان از فرآیند سیاسی و اجتماعی جامعه حذف نمی‌شوند مورد هجمه شغلی قرار نمی‌گیرند، خانواده آنها مورد فشار قرار نمی‌گیرند و فعالان اجتماعی یا حتی سلبریتی‌ها به جرم همراهی با معترضان مورد هجمه قرار نمی‌گیرند. تدبیر و درایت حکومت‌داری ایجاب می‌کند که بعد از هر اعتراضی، جامعه به سرعت ترمیم و به حالت عادی برگردد، صدای معترضان و دلایل اعتراض به عنوان درخواست درصدی از جامعه به رسمیت شناخته و شنیده شود، مجاری و فضاهای قانونی برای بیان دلایل اعتراض باز گذاشته شود، فضای نخبگانی و رسانه برای ورود به مسائل مورد مناقشه تحت فشار قرار نگیرد تا در جامعه، گفت‌وگوی صحیح در این خصوص به وجود آید و از همه مهم‌تر، حکومت بی‌طرفی خود را حفظ کند و با اعمال فشار سعی در مغلوب کردن مخالفان نداشته باشد. بدون‌شک چالش و اعتراض و تعارض منافع در جوامع امروزی امری است گریزناپذیر و پرچالش، تنها کشورهایی در این عرصه کمتر آسیب می‌بینند که به ساختارهایی برای رسیدن به راه‌حل‌های میانه تن بدهند.