یادداشت مجتبی بهاروند، عضو شورای استان حزب کارگزاران سازندگی ایران-خراسان‌رضوی و رئیس اسبق و مشاور عالی کمیسیون حمل‌ونقل، گمرک و لجستیک اتاق بازرگانی ایران در روزنامه شرق

 این روزها بحث انتخاب وزرای کابینه دولت جدید و عملکرد شورای راهبری دولت چهاردهم بسیار داغ است و در کانون توجهات قرار دارد. به همین دلیل در این یادداشت قصد دارم به طور اخص در خصوص وزارت راه و شهرسازی که مرتبط با تخصص و تجارب این جانب است، نکاتی را یادآور شوم. فاصله امروز از روز‌های مناظرات و وعده‌های آقای پزشکیان آن قدر دور نیست که به یاد نداشته باشیم؛ شعار ایشان استفاده از مدیران جدید میانسال و بعضا جوان و البته متخصص در رأس امور بود؛ حال آنکه در شرایط فعلی شاهد حضور مدیران بازنشسته دولتی، بعضا با تخصص نامرتبط نسبت به کارگروهی که در آن حضور دارند هستیم.

 برای نمونه شخصی به عنوان نماینده حمل‌ونقل هوایی و جاده‌ای معرفی شده که یک مدیر دولتی است و بسیاری از تشکل‌های مطرح شده حالت کاغذی دارد. به عنوان مثال خانه حمل‌ونقل که صرفا پروانه فعالیت داشته و هیچ گونه فراگیری در بخش حمل‌ونقل ندارد، یکی از این موارد است. در حال حاضر فراگیرترین تشکل، کمیسیون حمل‌ونقل و لجستیک اتاق ایران است که حتی یک نماینده در این کارگروه ندارد. این را عرض کردم که بگویم انتخاب‌هایی که می‌شود نمایندگی همه بخش‌ها را ندارند. دست کم درخصوص وزارت راه و شهرسازی که حوزه تخصصی این جانب است، الان سه، چهار نفر مطرح هستند که قبلا این سمت را داشته‌اند.

 در همه جای دنیا می‌دانند که وقتی فردی یک یا دو دوره در رأس امور وزارتخانه‌ای قرار گرفته، هر آنچه توانایی و فکر و ایده داشته را به کار گرفته و همین باعث می‌شود که نیروهای جدیدی را به عرصه بیاورند ولی ظاهرا در کشور ما این رویه برعکس است. شعار آقای پزشکیان آوردن مدیران جدید از میان افراد میانسال یا جوان متخصص بود و به گفته خودشان در این حوزه‌ها چنین افرادی کم نداریم؛ پس چرا زمزمه بازگشت مدیران سابق به گوش می‌رسد؟

 اگر واقعا این آقایان محترم که دست کم دو نفر از آنها در دولت روحانی وزیر بوده‌اند، توانایی کافی داشتند که الان می‌بایست ناوگان حمل‌ونقل ما نوسازی شده بود یا ترانزیت ما مثل خیلی از کشورهای همسایه بیش از ۱۰ میلیارد دلار در سال درآمد داشت ولی متأسفانه کارنامه این دوستان کارنامه جالبی نیست. ضمن اینکه مردمی که به آقای پزشکیان رأی داده‌اند، خواستار آمدن هوای تازه و حضور مدیران جدید با افکار جدید در رأس امور هستند. من و امثال من دست کم ۵۰ روز تلاش کردیم تا مردم را متقاعد به رأی دادن به آقای پزشکیان کنیم ولی اگر قرار باشد در بر همان پاشنه بچرخد و شاهد بازگشت مدیران مادام العمر باشیم، خیلی زود این مردم سرخورده می‌شوند.

 رئیس جمهور جدید اگر بخواهد موفق باشد باید به شعارهایش عمل کند و مدیران جدید با فکر و ایده جدید را به میدان بیاورد. ضمن اینکه می‌تواند مثل خیلی دیگر از دولت‌های دنیا، وزرا و به خصوص وزرای اقتصادی را از بدنه بخش خصوصی یا دست کم با مشورت و تأیید بخش خصوصی و به ویژه اتاق بازرگانی و سندیکاهایی مرتبط با آن وزارتخانه ها بر سر کار آورد.