برای جان و روان دخترانمان

 سرمقاله فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران در روزنامه سازندگی 

با گذشــت هر روز در ماه پایانی سال آنچه به‌صورت روزافزون در حال ادامه پیدا کردن است، خبر مسمومیت بیشتر دانش‌آموزان دختر در مدارس است. هر روز بعد از روز دیگر، این تعداد شهرهای مختلف است که خبر مســمومیت دختران دانش‌آموز در آن شنیده می‌شود و عجیب‌تر اینکه به‌جای پیدا کردن مسئول و مقصر عامل این مســمومیت‌ها، دوباره پاک کردن صورت مساله در دستور کار قرار دارد. در روزهای ابتدایی این موضوع تلاش زیادی شد تا این مسمومیت‌ها به مسائل طبیعی نسبت داده شود اما با تکرار مکرر موضوع و شهادت دخترانی که پرتاب‌اجسام را به داخل محوطه مدارس دیده بودند، راه کتمان این مساله نیز بسته شد.

با گذشت چند هفته از این موضوع، حالا نوبت به سناریوی تکراری در برخورد با هر بحرانی رسیده است؛ مساله کار خارجی‌هاست و یک‌فتنه جدید در راه است. نکته تلخ و البته تأسف‌آور اینکه به‌موازات این رخداد باز هم شــاهد اظهارنظرهای غیرکارشناســی هستیم؛ یک نماینــده مجلس می‌گوید، پای تــرور بیولوژیکی در میان اســت و رســانه‌های خاص مدعی می‌شـوند این کار پروژهای برای احیای آشــوب‌های اخیر است. گویی سلامت و جــان دختران مــا ابزار سیاســی و تسویه‌حساب‌های جناحی شده و کسی به فکر تبعات اجتماعی و امنیتی تداوم وضعیت فعلی نیست. نکته عجیب اینکه، نهادهایی خاص اجازه باز شدن بحث‌ها پزشــکی در حوزه این گازها و اثرات آن را نمی‌دهند و جای تعجب و سوال است که چرا نهادهای امنیتی کشور ما که جزو نهادهای قوی و سیستم‌های به‌روز و هوشمند هستند هنوز نتوانسته‌اند مسئولان این حوادث را پیدا کنند، در حالی که در ارتباط با مســائل دیگر به‌شدت سریع عمل می‌کنند.

روند مسمومیت‌های ســریالی در حال تبدیل شدن به یک بحران است. سکوت و اهمال‌کاری فعلی دقیقا مشابه رویهای اســت که در شــهریورماه سال جاری در روزهای حســاس بعد از مرگ مهساامینی در پیش گرفته شد و خشم عمومی را به کف خیابان آورد و بعد هزینه‌های ماجرا و لطمات و صدمات آن به اندازه‌ای زیاد بود که همه مردم کشور هزینه آن را دادند. اینکه تصویر مادر یکی از دانش‌آموزان در شــرایطی که گیسوانش در دست یک نیروی لباس شخصی است منتشر می‌شود و چهره‌های نزدیک به نهادهای مسئول به جای انتقاد از این حرکت و پیگیری برای ممانعت از تکــرار این صحنه‌ها می‌گویند، این زن از اسـاس مادر دانش‌آموز نبوده، یعنی باز هم آقایان فراموش کرده‌اند کــه بســیار زود دیر می‌شـود و همین مسـمومیت‌ها می‌توانــد دوباره به عاملی برای شــعله‌ور شدن آتش خشــم مردم تبدیل شود. در این شرایط انتظار می‌رود نمایندگان مجلس و چهره‌های دولت از اظهارنظرهای غیرکارشناسی دوری کنند و به رویه‌ای که به آن عادت ندارند، یعنی عذرخواهــی از مردم روی آورند و هر چه سریعتر مسئولان این فاجعه را معرفی کنند. اینکه جان دختران ما ملعبه سیاســی‌کاری و سیاســی‌بازی شود، روندی بسـیار خطرناک است و نتایج جبران‌ناپذیری را برای همه ما به دنبال خواهد داشت.